เต่าทะเลอาศัยอยู่บนโลกใบนี้ชื่อ Earth มานานกว่า 100 ล้านปีและพวกมันเดินทางไปทั่วมหาสมุทรของโลก พวกเขาเป็นหนึ่งในสายพันธุ์ที่เก่าแก่ที่สุดที่อาศัยอยู่บนโลก โครงสร้างร่างกายของพวกเขาได้รับการออกแบบมาเป็นอย่างดีจนพวกเขารอดชีวิตจากการสูญพันธุ์ที่ไดโนเสาร์ล้มเหลวในการเอาตัวรอด แต่ตอนนี้มนุษย์ได้กลายเป็นภัยคุกคามที่ยิ่งใหญ่ที่สุดเพื่อความอยู่รอดของสิ่งมีชีวิตที่ยิ่งใหญ่นี้ เราได้ทำลายความกลมกลืนของธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมในลักษณะที่เต่าทะเลที่รอดพ้นจากการสูญพันธุ์ครั้งใหญ่ เราสามารถเรียนรู้เกี่ยวกับสภาพปัจจุบันของสภาพภูมิอากาศและสิ่งแวดล้อมของโลกโดยการสังเกตสภาพปัจจุบันของเต่าทะเล เต่าทะเลมีคุณค่าทางเศรษฐกิจอย่างมาก พวกเขาเป็นสินทรัพย์ของประเทศเหล่านั้นที่มีพวกเขาอยู่ในดินแดนของพวกเขา ชายหาดทะเลเป็นแหล่งท่องเที่ยวยอดนิยม ทุกปีมีผู้คนจำนวนมากเดินทางไปทั่วชายหาดของโลก และความงามของชายหาดทะเลเป็นสิ่งมีชีวิต หากไม่มีปะการังปลาเต่าและสัตว์น้ำเค็มอื่น ๆ ชายหาดทะเลก็จะสูญเสียความงามไป และเพื่อให้ระบบนิเวศของทะเลทำงานได้อย่างเหมาะสมควรรักษาสิ่งมีชีวิตทุกชนิด เต่าทะเลสีเขียวมักจะกินพืชเป็นอาหารในธรรมชาติ พวกเขากินน้ำทะเลและทำให้มันสั้นซึ่งช่วยรักษาคุณภาพของเตียงทะเล หญ้าทะเลก็ต้องตัดให้สั้นเหมือนหญ้าเพื่อการเติบโตที่ดีขึ้น เตียงทะเลเป็นพื้นสำหรับการเพาะพันธุ์สัตว์ทะเลที่มีคุณค่าหลายชนิดเช่นกุ้งสัตว์น้ำหอย ฯลฯ หากเต่าเต่าสูญพันธุ์สุขภาพของเตียงทะเลจะลดลงและหญ้าทะเลจะเสื่อมสภาพลง เป็นผลให้สัตว์ที่อาศัยอยู่บนหญ้าจะหายไปและสิ่งนี้จะส่งผลกระทบต่อสัตว์ใหญ่อื่น ๆ ที่อาศัยอยู่ในสัตว์กินพืชขนาดเล็ก ในที่สุดระบบนิเวศทั้งหมดจะพังทลายลงส่งผลให้สิ่งมีชีวิตในทะเลถูกทำลายซึ่งเป็นแหล่งความงามของชายหาดทะเล ดังนั้นนักท่องเที่ยวจะไม่เดินทางไปเที่ยวทะเลและประเทศที่เศรษฐกิจพึ่งพาการท่องเที่ยวจะประสบในระยะยาว ชายหาดทะเลและระบบเนินทรายไม่สามารถถือโภชนาการได้ พืชพรรณจึงเติบโตไม่ดีในเนินทรายและบนชายหาดก็ไม่เจริญเติบโตเลย เต่าทะเลทำรังและวางไข่บนชายหาด เต่าแต่ละตัววางไข่เกือบ 100 ฟองในแต่ละฤดูกาล ไม่ใช่ไข่ทุกตัวที่จะฟักออกมาและไข่แต่ละตัวจะไม่สามารถออกมาจากไข่ได้ ไข่และตัวอ่อนที่ไม่ได้ฟักไข่เหล่านี้ที่ไม่ประสบความสำเร็จในการออกจากรังและหาทางลงสู่ทะเลเป็นแหล่งโภชนาการในชายหาดและเนินทราย โภชนาการยิ่งพืชผักเติบโตในเนินทรายมากขึ้นเท่านั้น และเมื่อพืชผักเติบโตขึ้นระบบนิเวศน์ของชายหาดและเนินทรายก็ทำงานได้อย่างเหมาะสม พืชผักยังจับทรายบนชายหาดได้อย่างมั่นคงและป้องกันการกัดเซาะ สิ่งนี้ช่วยประหยัดความงามของชายหาดทะเล เมื่อจำนวนเต่าทะเลลดลงทุกวันแหล่งโภชนาการของเนินทรายและชายหาดก็ลดลงเช่นกัน สิ่งนี้จะนำไปสู่ความล้มเหลวของระบบนิเวศทั้งหมดและเป็นผลให้ชายหาดจะสูญเสียการดึงดูดนักท่องเที่ยวซึ่งจะส่งผลกระทบต่อเศรษฐกิจของประเทศเหล่านี้อย่างรุนแรง เต่าทะเลก็มีความสำคัญทางประวัติศาสตร์เช่นกัน พวกเขาเป็นสัญลักษณ์ของขุนนางและความละเอียดอ่อนในสมัยโบราณ ในประเทศจีนและญี่ปุ่นมีการใช้เปลือกหอยเต่าเป็นเครื่องประดับตกแต่ง พวกเขาเคยทำจากกระดองเต่าของกระดองเต่า เต่าทะเลกรีกโบราณและชาวโรมันได้รับการแปรรูปให้เป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยเช่นแปรงและหวี คนชั้นสูงของชนชั้นสูงใช้ส่วนประกอบที่ผลิตจากเต่าเหล่านี้ โมเช่เป็นที่อยู่อาศัยของเปรูใช้ในการบูชาทะเลและสิ่งมีชีวิตในทะเล เต่าทะเลมักถูกเน้นในงานศิลปะของพวกเขา ชาวเม็กซิกันเก็บเกี่ยวเต่าทะเลเพื่อเป็นอาหารและบูต ในหลายพื้นที่ของโลกชายฝั่งคนขึ้นอยู่กับเต่าสำหรับแหล่งที่มาของโปรตีน ผิวของพวกเขาใช้สำหรับทำรองเท้าและกระเป๋าหนังในหลายพื้นที่ของโลก พวกเขายังปกป้องมนุษย์จากการโจมตีของแมงกะพรุนกล่องที่อันตรายถึงชีวิตโดยการกินพวกมัน เราจะเห็นได้ว่าโลกกำลังกลายเป็นสถานที่ที่เป็นมิตรกับเต่าทะเล มันเป็นคำเตือนที่ชัดเจนสำหรับเราว่ามันอาจกลายเป็นเรื่องยากสำหรับเราที่จะอยู่รอดเช่นกัน หากเราเรียนรู้จากความผิดพลาดที่เราทำและจำนำเพื่อให้สิ่งที่ถูกต้องเพื่อช่วยเต่าทะเลจากการสูญพันธุ์เราจะช่วยตัวเองด้วย